De twee belangrijkste sociaaleconomische dimensies van bestaanszekerheid zijn inkomenszekerheid en werkzekerheid. Beide hangen samen, maar zijn niet zonder meer uitwisselbaar: wie werkt kan toch onvoldoende inkomen hebben (working poor) en, omgekeerd, kan een genereus stelsel van sociale zekerheid ook aan mensen zonder uitzicht op werk inkomenszekerheid bieden.