Het debat over democratie is tamelijk seksloos. Vergelijk het eens met het culturele debat. Daaromheen hangt spanning. Neem de ‘kopvoddentax’. Het plan is flauwekul. Maar negeren kan niet - want ‘vrijheid van religie’ versus ‘vrijheid van meningsuiting’ enzovoort, enzovoort. Dus vragen de media de plannenmaker welwillend of zo’n idee wel netjes is en haasten politieke concurrenten zich iedereen te vertellen dat het idee zeker niet netjes is. Alleen maar omdat iemand tegen een heilig huisje aan schopt. Ook, noem eens wat, dierenrechten, studiefinanciering, volkshuisvesting en inkomensbeleid hebben dat soort heilige huisjes: regels, opvattingen en gebruiken die beurtelings beschermend en mobiliserend werken. Zolang die heilige huisjes overeind blijven, profiteren sommige groepen net iets meer dan anderen, en een rake trap levert debat op.