Lange tijd was ‘Europa’ een geliefd excuus voor politici om impopulaire maatregelen door te drukken. Het begon in de jaren negentig met de ontmanteling van de Algemene Weduwen- en Wezenwet onder het mom van de - door de eu afgedwongen - gelijke behandeling van vrouwen en mannen en het loopt door tot de liberalisering van de postmarkt om in Europa een ‘gelijk speelveld’ te creëren. Deze tactiek heeft niet weinig bijgedragen aan het breed gedeelde wantrouwen tegenover Brussel onder de bevolking. Maar daarmee heeft het excuus ook sterk aan overtuigingskracht verloren.