Ook als nieuwbakken WBS-directeur ontkom je niet aan de vraag der vragen: ‘Hoe sta jij in de samenwerking met GroenLinks?’ In dit stukje zal ik een toelichting geven op die vraag. Kwestie van het sturen op verwachtingen.
In augustus 2022 was ik te gast bij het Radio 1 programma Nooit Meer Slapen. Ergens in de uitzending kwam ter sprake dat ik vind dat samenwerking in zijn algeheel in Nederland een issue is. Iedereen kent het wel: overleggen, platformen, commissies, taskforces en noem maar op, allemaal ten behoeve van een betere samenwerking. Veelal om een jaar later te concluderen dat alles bij het oude is gebleven.
Deze vaststelling heeft mij – nog ver voor ik bij de Wiardi Beckman Stichting kwam werken – doen besluiten dat samenwerken iets is wat je moet doen, niet zozeer iets waar je het over moet hebben. Ik geloof dan ook stevig in een organische aanpak: elkaar opzoeken, kijken waar je elkaar kunt vinden en het gewoon proberen.
Sinds mijn aantreden onderhoud ik nauwe banden met Noortje Thijssen, directeur van het wetenschappelijke bureau van GroenLinks. Ook sprak ik op de fractiedagen van GroenLinks en ben ik op 11 november betrokken bij de gezamenlijke conferentie die we voor de Eerste Kamerfracties van PvdA en GroenLinks organiseren. Het zijn vormen van samenwerking die gewoon gebeuren en waar ikzelf ook veel van bijleer. En het is leuk: ideeën wisselen, sparren op inhoud, samen nadenken over een toekomst voor ons allen.
Samengevat: ik ben voor inhoudelijke samenwerking! Simpelweg omdat je samen meer bereiken kan en wrijving niet zelden mooie glans oplevert. Overigens, ook ik heb de waarheid niet in pacht. Maar aan een WBS-directeur de vraag naar samenwerking stellen, is een heel andere vraag dan die naar een fusie. Immers, mijn mandaat is inhoudelijk en ideologisch van aard.
Vooropgesteld, met onze sociaal-democratische waarden is helemaal niets mis. Deze zal de WBS hoe dan ook blijven uitdragen. De WBS gaat echter niet over vorm en proces en voelt zich daar ook niet toe geroepen. Dat zijn namelijk afwegingen die de verenigingen onderling moeten maken. Verwacht dan ook niet van mij dat ik me voor of tegen een fusie ga uitspreken. Dat gaat voorbij aan de organische samenwerking. Voor de WBS is dat niet wenselijk.
U kunt erop rekenen dat wij deze basisgedachte van wat samenwerking is met veel moed, volharding en hard werken zullen uitdragen, net zoals we zullen doen met onze sociaal-democratische waarden. Geef ons daar ook de ruimte voor. Want gras gaat heus niet harder groeien wanneer er hard aan getrokken wordt.