Al zeker een kwart eeuw wordt er gesproken over een crisis van de verzorgingsstaat. Dat er na 25 jaar van verhitte discussies en ingrijpende hervormingen nog steeds sprake is van een crisis, suggereert dat de critici van de verzorgingsstaat weinig succesvol zijn geweest. Dat er na 25 jaar van crisis nog steeds een verzorgingsstaat bestaat, zou er echter ook op kunnen duiden dat die crisis minder ernstig is dan de critici meenden. Of hebben de hervormingen van de afgelopen decennia wellicht wel degelijk bijgedragen aan de overleving van de verzorgingsstaat, maar zetten steeds weer nieuwe ontwikkelingen de verzorgingsstaat onder druk? In ieder geval is de discussie over de houdbaarheid van de verzorgingsstaat geleidelijk van karakter veranderd. Men kan zelfs stellen dat we momenteel aan het begin staan van de derde ronde van het debat over dit onderwerp.