Gemeenten mogen sinds 2020 bij de zorg die ze organiseren voor hun inwoners geen onderscheid meer maken tussen mensen met veel en mensen met weinig inkomen of vermogen. Iedereen betaalt hetzelfde bescheiden bedrag via het abonnementstarief. Dat is goed voor het draagvlak want zo profiteert iedereen van onze sociale voorzieningen, toch? Maar het gevolg is een ontluisterend ontmoedigingsbeleid voor inwoners die om hulp vragen.

Net zoals een energieplafond op termijn onbetaalbaar is als de overheid deze voor alle inkomens beschikbaar blijft stellen, zo krijgen gemeenten hun begroting niet rond als ze voor al die steeds ouder wordende Nederlanders trapliften moeten installeren en huizen rolstoelvriendelijk moeten maken. En net zoals het einde van het energieplafond al in zicht is voordat dit is ingegaan, proberen gemeenten van al die om hulp vragende burgers af te komen. Dat doen ze door de voorzieningen die ze hun inwoners moeten aanbieden zo onaantrekkelijk te maken dat daar zo min mogelijk gebruik van wordt gemaakt. Dat gaat met vrij grof geschut.

Wilt u een traplift? Dat kan maar dan laten we deze alleen installeren aan de ‘muurkant’, meestal de buitenzijde van de trap. Dat de mantelzorgende partner, vaak op leeftijd, zich dan via de smalle binnenzijde van de trap naar boven moet wurmen is inderdaad niet heel veilig. Voor een extra betaling aan de installateur van € 1300 kan de traplift wel veilig gemaakt worden. De traplift blijft overigens
eigendom van de gemeente natuurlijk, en ja: het is uiteindelijk goedkoper en heel veel makkelijker
zelf die traplift te regelen!

Heeft u schoonmaakhulp nodig omdat u beginnend dement bent en wat oud en kwakkelend? De gemeente regelt het, maar wel goedkoop dus er is een lange wachtlijst en het is maar voor 1,5 uur per week en vaste krachten zijn er niet. Ja een hulp die u zelf regelt is wel fijner natuurlijk!

Kunt u niet meer douchen omdat u afhankelijk geworden bent van een rolstoel? Dan is het antwoord van de gemeente op uw hulpvraag niet dat de douche aangepast wordt, maar het dringende advies een geschikte woning te vinden voor uw beperkingen. Dat dit soort huizen niet zomaar voorhanden zijn en u al twintig jaar van het sociaal minimum leeft, wordt niet meegewogen: de gemeente heeft iedereen even lief. En hoewel dat sympathiek klinkt: onze verzorgingsstaat is er voor iedereen, van ons samen, is het gevolg dat u als zelfstandig wonende rolstoelgebruiker alleen kunt douchen als u zelf de middelen bij elkaar schraapt om de douche te verbouwen.

Inwoners kunnen altijd bezwaar maken tegen besluiten van de gemeente, is steevast de verdediging van deze systematiek. Ja dat zal zo zijn, maar juist als je dement aan het worden bent, als je ziek bent en toch al nauwelijks rond komt, als je bijna bezwijkt onder mantelzorg heb je geen energie om bezwaar te gaan
maken tegen de beslissing van de gemeente.

Weg dus met die hulp voor iedereen. Goede zorg vanuit de gemeenten bestaat bij de gratie dat deze alleen toegankelijk is voor mensen die het echt nodig hebben. Andere voorzieningen die voor iedereen toegankelijk zijn — subsidies, collectieve verzekeringen, onderwijs — zouden voldoende moeten zijn om onze overheid van ons allemaal te maken.

Dossiers

Voor een thematisch overzicht van al onze artikelen en publicaties, zie onze dossiers

Steun de Wiardi Beckman Stichting

Veel van onze onderzoeksprojecten en publieke bijeenkomsten zijn mogelijk gemaakt door giften van donateurs. Ook S&D zouden wij niet kunnen maken zonder donaties.

S&D bestaat sinds 1939 en verschijnt zes keer per jaar. Oude nummer kunt u doorzoeken via het register (1939-2023) of op thema. De redactie bestaat uit: Paul de Beer, Meike Bokhorst, Josette Daemen, Patricia Dinkela [eindredactie], Janneke Holman [eindredactie], Tim 'S Jongers, Ruud Koole, Marijke Linthorst, Annemarieke Nierop [hoofdredactie], Arjan Reurink, Vera Vrijmoeth en Bram van Welie.

S&D wordt uitgegeven door Van Gennep. Een los nummer kost € 17,50, en jaarabonnementen (vol tarief) € 84,50 (te bestellen via: info@vangennep-boeken.nl).

Een online abonnement kost € 2 per maand. U kunt zelf een account hiervoor aanmaken onder mijn S&D, of stuur een e-mail naar send@wbs.nl.

Oude nummers kunt u downloaden vanaf de website van het Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Partijen. Voor een overzicht van auteurs per nummer, raadpleegt u het register van S&D (1939-2023)

Inzenden kopij

De redactie van S&D verwelkomt kopij. Artikelen kunnen worden gemaild naar send@wbs.nl. Artikelen aanleveren in Word, bronvermelding in eindnoten (apa). Richtlijn aantal woorden: 2000-2500. Idealiter vormen artikelen in S&D een mix van wetenschap, politiek en essay. De redactie van S&D beslist over plaatsing van binnengekomen kopij. Ze beoordeelt daarbij op basis van de volgende criteria:
- een heldere opbouw en schrijfstijl (geen jargon) en duidelijke vraagstelling
- een goede onderbouwing van standpunten met argumenten, weging van de tegenargumenten en bronvermelding
- vernieuwing van de gedachtevorming binnen de sociaal-democratie
- toegevoegde waarde t.o.v. bestaande inzichten/onderzoeken
- politieke relevantie

Redactie

Redactieadres: Wiardi Beckman Stichting
Theresiastraat 13
2593 AA Den Haag
send@wbs.nl

Uitgever: Uitgeverij Van Gennep
Nieuwpoortkade 2a
1055 RX Amsterdam
info@vangennep-boeken.nl

Documenten