"Het CDA maakt zich op voor ruk naar links" kopt de NRC vandaag. Hoe staat het eigenlijk met de herbronning van het CDA?

Zowel ‘het geloof’ als de driedeling ‘staat, markt, middenveld’ zijn niet langer bij voorbaat geschikt om politiek mee te maken. Het CDA ziet dat wel, maar wil het liever nog niet weten.

Hans Hillen heeft een strategie om voor het CDA de kiezers op rechts terug te winnen. Hij zet het Amerikaanse conservatisme in: de overheid maakt meer kapot dan naastenliefde kan goedmaken, in kleinschaligheid en gemeenschappelijkheid schuilen oplossingen voor alle problemen, en wie over de macht van banken of multinationale ondernemingen begint is een communist. In deze geest liet Hillen zich tijdens een discussieavond van het CDA in april ontvallen dat Jezus de grootste psycholoog ooit was. George W. Bush noemde Jezus ooit al de grootste filosoof ooit en Hillen lijkt te zoeken naar een vergelijkbare positie, solidair en toch niet duur.

Hij plaatste zijn opmerking bij de presentatie van de bundel Waardevast. Over de uitgangspunten van het CDA. In die essaybundel bezint het Wetenschappelijk Instituut van het cda zich op de nabije toekomst. Op de vraag hoe, zoals directeur Raymond Gradus het verwoordt, ‘uitgangspunten behulpzaam kunnen zijn bij het vinden van de oplossingen voor problemen van vandaag de dag’. Gezien de recente electorale klappen en het oppervlakkige populisme van Hillen als voorlopig enige antwoord, geen ontijdige oefening. En gezien de vergelijkbare problemen van de sociaal-democratie niet oninteressant om eens te zien hoe de concurrentie het doet.

De rode draad van de essays is volgens Gradus ‘mensen en gemeenschappen weer in hun kracht zetten’. Die zinswending komt herhaaldelijk terug. Excuus voor het zeurgehalte, maar is dat Nederlands? En zo ja, wat staat er dan eigenlijk? Is mijn kracht zoiets als een auto, kan ik eens lekker in mijn 6-cilinder kracht gaan zitten? Kan iemand anders in mijn kracht staan, of zelfs liggen? Kracht is zoiets als vermogen. Dat heb je of krijg je, of niet. Alleen Dagobert Duck laat zich er graag in zetten. Ooit voerde de welzijnswereld ons met stukjes compassie naar de burger toe. Tegenwoordig mogen ‘senior consultants’ ons met prietpraat bestoken. Maar wegblijven bij modieus gereutel is zo niet het eerste dan toch het derde of vierde gebod voor een partij als het CDA.

Het gehele artikel is in de bijlage te vinden.