Binnen en buiten de PvdA duikt regelmatig de mythe op dat de manier waarop de partij haar lijsttrekker kiest niet deugt. Zo zou degene die voor de meeste leden tweede keuze is de verkiezingen kunnen winnen. Ik noem het een mythe, want het is gewoon niet waar.
Helaas gaat ook S&D-redacteur Marijke Linthorst in haar column Second best (S&D 2016 / 2) de mist in. Zij geeft daarin een foute beschrijving van de procedure, die ze omschrijft als een ‘gewogen loting’: één punt voor de minst geliefde kandidaat, vijf punten voor de favoriet en dan het gemiddelde.