Rare tijden

Hoe meer crises zich in Nederland aandienen, hoe doller het beleid lijkt te worden. Is er na lang aandringen eindelijk een energieplafond afgesproken, schiet het kabinet door en geeft het op de valreep álle huishoudens dit jaar honderden euro’s korting op de energierekening. Alsof alleen compensatie bieden voor mensen in nood geen optie is. Smijten met geld gebeurt ook om de boeren te compenseren voor hun verlies, zonder dat het een oplossing van het stikstofprobleem dichterbij brengt. Scholen zitten op stapels corona-geld, maar lukt het niet daar docenten voor aan te stellen want een beleid voor de lange termijn wordt blijkbaar onverstandig geacht. Waar de rekening straks landt valt te vrezen.

Daar een wenkend politiek alternatief tegenover zetten moet toch mogelijk zijn. De nieuwe WBS-directeur Tim ’S Jongers kondigt alvast aan dat de Wiardi Beckman Stichting naast wetenschappelijke kennis ook veel meer ervaringskennis zal gaan meewegen: als je niet weet hoe beleid daadwerkelijk uitpakt kun je immers gewoon ook niet zoveel anders dan met hagel schieten.

Veel inspiratie haalden de medewerkers van de WBS het afgelopen halfjaar daarnaast uit het project ‘Eerlijke transitie voor werknemers in de industrie’, dat samen is uitgevoerd met het wetenschappelijk bureau van GroenLinks. Sjoerd Brouns & Roel Berghuis, Vinzenz Bäumer Escobar en Mohammed Chahim, Agnes Jongerius & Arnold Tukker schreven hier bijdragen voor, over Tata Steel, de Rotterdamse Haven en broodnodig Europees industrie- en arbeidsmarktbeleid.

Verder schrijft Wim Derksen dit nummer over de BV Nederland die geen BV mag heten, doet Paul Tang concrete voorstellen voor het bevorderen van onafhankelijke berichtgeving op sociale media en trappen Ruud Koole en Henk te Velde een serie af over de grondwet, die komende nummers zal worden vervolgd.

Voor wie nog niet genoeg heeft van bestuur en politiek rest het theater van Parels voor de Zwijnen, met een participatieavond in Amsterdam-Noord.

Veel leesplezier!